Her yıl artan meslektaşlarımı düşündüğümde karamsar mı yoksa sevindirici bir duygu içinde mi olacağıma dair bir takım çelişkiler yaşamıyor değilim. Bir mesleği kazanmanın periyodik sürecinin ne olduğuna bakmak gerekirse, belki de faydalı meslektaşlarımın veya kaliteli mesleki bireylerin gelişmesinde büyük bir sıkıntı olduğunu görmekteyim. Bu sürecin detaylarına inersek, bazı faktörler gözümüze çarpmakta. Öncelikle mesleki kariyerin başlangıcı noktasında eğitimin hassas bir aşaması olan üniversiteye başlama adımını görebiliriz.

       İşte bir gencin seçimlerinde yaşayabileceği tüm çelişkiler ardı ardına sıralanır. Kendini dinlemeye vakti dahi bulunmayan, " Ne gelirse bahtıma " deyip; aslında mesleğin niteliği konusunda ilerleyen zamanlarda ciddi tehlikeler yaratacağından bi haber öyle yürümekteyiz.
 
       Şimdi açık olmak gerekirse teknolojinin ve zirai donanımların bir hayli artmasıyla beraber yine de uzun yıllar öncesinden bu yana ziraat mühendisliğinin yaratıcılığından yoksun ya da eksik bir durum içerdiğini algılayabiliriz. Bunlara paralel olarak uzun yıllar öncesinde mesleği eline alan ziraat mühendislerinin kendilerinde nitelik kazanımının giderek ilerlemiş olduklarını görmekteyiz. Hatta o dönemlerde yaşanan ayrıntılar arasında, henüz lise eğitiminden başlayan ve sonrasında da tekerrür eden bir takım yeterlilik sınavlarının var olduğunu biliyoruz. Bu durumdaki bir politikada daha faydalı mühendislerin yetişeceği bir kesinliktir haliyle.
 
       Günümüze baktığımızda üniversiteye ziraat mühendisi olarak başlayanların yanı sıra bu eğitimden mezun olanlarda dahi mesleki anlamda büyük bir isteksizliğin ve pasifliğin baş gösterdiği gayet tabiidir. Tüm bunların nedenlerinin bilinmesinin yanısıra bu olumsuzluklar girdabında yine de bireysel çabaların mesleki gelişim açısından önem kazanacağı düşünülebilir.
 
       Varolan bu etiket yarışı sürecinde verimli dönütülerin alınması neredeyse imkansız bir hal almıştır. Ziraat mühendisi mesleğinin ülke bazında resmi olarak uygulanabilirliği ortamında bazı nitelik eşitsizliklerinin varlığı kaçınılmazdır. Diğer mesleklerde de yaşanan bu gözle görünmez fakat kaliteden yoksun durumların bir kaynağı da meslek sahiplerinin tamamen kendi meslekleri dışında bir yol ile seçilmeleridir. Bu durum farklı içeriklere sahip mesleklerin bir tek noktadan kontrol edilmek istenmesi ve işlevlerinin faaliyet verememesi düşüncesi arasında bir paradoks olarak karşımıza çıkmaktadır.
 
       Şimdi başta ziraat mühendisi meslektaşlarım olmak üzere diğer meslek sahiplerine bir çağrı niyetinde söylemek istediğim; tüm hatalı ve eksik politikalara rağmen sahip olduğumuz uzmanlıklarımızın aitliği duyarlılığında, hissederek ve kaliteli bir seviye basamağında adımlarımızı sağlam atabilme isteğidir.
 
 
EMRE UCA
Ziraat Mühendisi

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!