Son günlerde izliyoruz, komşumuz Yunanistan zor durumda! Kimsenin felaketinde mutluluk aramayız ancak 300 milyar euro gibi bir borç rakamı telaffuz ediliyor ki akıllara ziyan. Bir de bu ülkede sadece 11 milyon dolayında insan yaşadığını düşünürseniz, kişi başına afaki bir borç miktarı karşımıza çıkar. Ama aslında temel sorun bu değil, ya ne derseniz? İşin sırrı 'reel sektör'de deriz. Önce yerimiz dar, onun için uzun uzadıya ekonomik analizi yapma şansımız yok, size kısaca meramımızı ifade etmeye çalışalım. Yunan ekonomisi esasen 3 ana sektör üzerine oturuyor. Turizm, deniz ticareti ve finans... Her üçü de dünya ölçeğinde sayılıyor. Özellikle turizm ve deniz ticareti bu ülkede geleneksel olarak güçlü ve önemli ölçüde döviz kaynağı yaratıyor. Tabii tarım sektörü de önemsiz değil, başta zeytin-zeytinyağı, tütün, balıkçılık, pamuk, meyve ve sebze olmak üzere küçümsenmeyecek bir tarımsal yapıya sahipler. Ama yetmiyor işte! Çünkü Yunanistan'da ölçek ekonomisine sahip rekabetçi bir 'reel sektör' yok! Hani köşemizde sıklıkla yer verdiğimiz ve TV'de ünlü sanayicilerimizin 'Tıkır Tıkır' diyerek dikkat çekmek istedikleri makine imalat sektörümüz var ya, şu anda 20 milyar euroluk değeriyle Avrupa'da 6'ncı sırada, işte bu komşumuzda yok.
Üstelik üye oldukları 1982 yılından beri özellikle Yunan tarımına akan AB fonlarının haddi hesabı da yok. Bugün Türk sanayisi ve tarımı çok ağır sorunlarla boğuşuyor, makine imalat sanayiimizin dışında kalan diğer endüstriyel alanlarda da karsızlık, yani para kazanamama olgusu ortalığı kasıp kavuruyor. Çiftçinin satın alma gücü azaldıkça azaldı ve bütün bunlara rağmen Türk ekonomisi çok kısa zamanda şahlanabilir. Çünkü yetişmiş insan gücü ve üretim potansiyeli ile Ortadoğu ve Balkanlar bölgesinin en güçlü ülkesi Türkiye.

YENİ STRATEJİ
Köşemizi okuyanlar artık ezberlemişlerdir, hep söylüyoruz, Türkiye son yıllarda sanayi sektörünü geri plana itti ve reel sektör ihmal edildi. Oysa tarım, tarıma dayalı sanayi ve imalatçı KOBİ'ler ülke ekonomisinin şah damarı konumunda. Yeni ekonomi stratejisi bu 3 ayak üstüne oturmalı. İmalat sanayiinde faaliyet gösteren KOBİ'lerimizin stratejik üstünlüklerinden biri de sanayi üretimindeki çeşitlilik. O kadar ki mobilya, metal, otomotiv, doğaltaş-madencilik, tekstil-konfeksiyon, makine imalat, deri-ayakkabı ve tarımsal sanayi gibi çok çeşitli alanlarda üretim gücü olan küçük ve orta ölçekli işletme sayısı komşumuzda olmadığı gibi AB ülkelerinde de öyle fazla değil. O halde ne yapmalı? Yunanistan örneği bize iyi bir ders olmalı, tamam çok ciddi sorunlarımız var ancak gücümüzü bilelim ve üretim potansiyelimizin nasıl zenginliğe dönüşebileceği stratejisini bir an önce uygulamaya sokalım. Budur...



Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!