İnsanların temel besin kaynağının ana direklerinden olan et ve süt’ün üretimi ülkemizde dünya ülkelerinin tersine bir seyir izlemekte. Hükümetlerin yıllarca yaptığı yanlış ve eksik desteklemeler insanlarımızın hayvancılıkla uğraşılarının devamını sağlamada yeterli olamadı.   Devlet hayvancılık sektörünü organize etme ve örgütlemede disiplin iz’e etmede, Sektör içersinden çıkan ve tabiri caiz ise bu işte çekirdekten yetişen kişilere söz hakkı tanımadı.

Ülkemizde genel olarak işletmelerin küçük ölçekli ve dağınık olması, verimliliğin düşük olmasında baş neden olarak gözükmektedir. Çoğu insanlarımız bu sektörde girdilerin çok fazla olmasından dolayı karlılık oranının azalması ile yorumlamakta ise de, kendi yemini ve işçiliğini karşılayanlar bile bu işi bırakması bu fikrin kısmen eksik olduğunu gösteriyor.

  Doğal potansiyelimiz hayvancılık için son derece uygun olmasına rağmen, gün geçtikçe dünya ülkelerinin tersine bir gelişme ile hayvan sayımız azalıyor.İki yıl öncesine göre Ülkemizde Büyükbaş hayvan sayısı 10 milyon Küçükbaş hayvan sayısı 25 milyon çıvarında olduğu söylenirken bunlardan alınan verim et’de %30-40 sütte ise laktasyon döneminin yıl içersine homojen dağıtılmaması nedeni ile çok değişken rakamlar söyleniyor.

 Et ve süt üretiminde hayvan sayısının önemi kadar birim hayvan sayısından alınan verim azlığı’da, yerli ırk dan daha verimi iyi ve adaptasyonu kolay olan ırklara tam geçilememesi. Yaklaşık 25 yıldır Tarım Bakanlığının çoğu il-ilçelerimizde bedava suni tohumlama yapmasına rağmen istenilen sonuç tam alınamadı.

Diğer bir husus, hayvancılığımızın dağınık ve büyük işletmelere dönüşememesi. Kırsal kesimde örgütlenmelerin yeterli olmamasından dolayı sektörde toplulaştırma ve birlikte hareket edememe nedeninden kaynaklanan zararlar insanlarımızı bu işten soğuttu.

 Çoğu kişiler hayvancılıkta işletmelerin küçük olmasının kiriz ve olumsuzluklara karşı daha dayanıklı ve iflas olaylarının daha az olduğunu bu neden den dolayı küçük işletmeciliğin daha iyi olduğu kanaatindeler. Oysa Tavukçuluk sektöründeki gelişmeler ve Türkiye’nin dışarıya tavuk eti satabilmesi ve dışarıda rekabet edebilmesinin tek etkeni Tavukçuluk sektörünün işletme ve büyük çiftliklere dönüşmesinden. Ayni şekilde Büyük ve küçükbaş hayvancılığımızın da büyük işletme ve çiftliklere dönüşmesi tek çıkar yol gibi gözükmektedir.

Devletimiz ete süte verdiği desteklemeyi bu tür örgütlenmeye ve birleşmelere vererek küçük işletmeleri bir araya toplamaya teşvik etmeli. Toplulaştırma ile az iş gücü ile daha verimli üretimin yapılacağını ve Tarımdan kazanılan paraların geri tarıma nasıl yatırılacağına öncülük etmelidir.

Bunun için   

1-      Büyükbaş ve Küçükbaş hayvancılık çiftlikler bazında küçük işletmelerde toplulaştırma yapılmalı.

2-      Desteklemeler bu tür birlik oluşturanlara verilmeli

3-      Et ve süt üretiminde alternatif hayvancılık geliştirilmeli ve teşvikler bu yöne kaydırılmalı ( Keçi, Hindi, ördek vb gibi )

4-      Et ve Süt tüketimini aratırcı promosyonlar verilmeli.

5-      Bakım ve Islah çalışması yapmak kaydı ile Meraların kullanımı özelleştirilmeli.

6-      Yem fiyatında ki dalgalanmalar denetime tabi tutulmalı.

7-      Özel firmalara devlet desteği ile Islah çalışmaları ihale edilmeli.

8-      Hayvancılıkla Uğraşanların toplumda itibar kaybını önleyici, toplumda saygınlığını artırıcı Tv-Radyo ve okullarda program yapılması ihale edilmeli.  

   

 

 

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!