
Yaz mevsiminin gelmesi ile piknik alanları, yol boyları, sahil kenarları, yeşil ve ağaç olan her yer hatta balkon da bile mangal partileri yapılıyor. Toplumlarda görgü kuralları yani adab-ı muaşeret diye bir şey var. Bu kurallar toplumu bir arada tutan harç, çimento niteliğinde. Eğer herkes kendi keyfince ,kendisinden başkası umurunda değilse o toplum henüz toplum sayılmaz. Ancak üçüncü sınıf insanların bir araya geldiği kalabalıktır.
Şimdi mangal konusu açıldığında insanın aklına direkt olarak gelen;
Çizgili pijama, piknik tüpü, sünmüş atlet ayakta sürünen terlik, nara şamata...Yüzlerce insanın gelip geçtiği hemen yol kenarına konmuş bir gurup; duman,tütsü ve yanık et kokusu. Evet Münevver Abla "Edep Yahu". Ne oldu bizim yemek Kültürümüze. Yüzlerce insanın burnunun direğini sızlatacak veya canı çekecek bir yiyeceği milletin gözüne baka baka nasıl yiyeceksin ve boğazından geçecek. İnsanda nefis diye bir duygu var.
Bu manzara bana üçüncü sınıf insanları hatırlatıyor. Afrikalı veya Amerikalı yerlilerden ne farkı var? Sadece Türkçe konuşmaları.
Hele birde balkonda yapması var ki tek kelime ile pes. Ne oldu bu insanlarımıza. Çok değil 80 yıl öncesi komşum yiyemiyor diye değişik yemek yapmaya yeltenemeyen bu insanların torunlarına ne olduda kendisinden başkasını düşünmez oldu. Evet ne ektik de onu biçiyoruz bu 80 yılda. Ne oldu bizim asırlık kültürümüze, neyin etkisindeyiz.
Bilemiyorum bizden başka bu tür mangal partileri düzenleyen varmı. İnanın varsa bile bizden bulaşmıştır,bu tür asalet den ve soyluluktan yoksun bir manzara.
Her şeyin bir edebi, bir görgü kuralı vardır. Mangalda yiyebilirsin bilmem başka bir yiyecek de yiyebilirsin ama Önce EDEP...
Korkmaz MERT
Ziraat Mühendisi
Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!