Zeytin ağaçları ekseriya çok tahribat görmüş ve çok dala ayrılmıştır. Oyuk oyuk kabukları üzerinde ve eğri-büğrü sürgünleri ucunda gri-yeşil yaprakları yer almıştır. Hepyeşil yapraklarının koltuklarından çıkan salkımımsı çiçekleri beyaz ya da sarımsı-beyaz renkli, küçük ve kokuludur. Meyveleri etli ve taş çekirdeklidir. Meyve eti ve çekirdeği yağ içerir.

Park ve bahçelerde yer alan zeytin ağaçları uygun biçimde korunarak gri-yeşil yapraklarıyla peyzaj tablolarına katılabilirler.

I.OLEA EUROPAEA - ZEYTN AĞACI

Yetişme Yeri: Akdeniz kuşağının, bu arada ülkemizin önemli kültür ağaçlarından birisidir.

Boy ve Çap: 12m. ya da daha az boy yapar; çok uzun ömürlü ve plastik görünüşlüdür.

Genel Özellikleri: Ülkemizde birinci derecede tarımı yapılır; çevrede kesilmeyerek korunan zeytin ağaçlarından dokusu, rengi ve silueti bakımından yararlanılır. Sıcak iklimlerin dışında, genellikle

yetiştirilmez. Yaprakları derimsi, üstü gri yeşil altı mavimsi gümüşi renklidir. Mayısta açan çiçekleri küçük, beyazımsı yeşil renkli, çok kokulu ve kısa salkımlar halindedir. Rüzgârlı havalarda ağaç, gri ya da gümüşi renkli görünümü ile çok ilginçtir. Meyveleri sıkılarak(ezilerek) yağı alınır ya da salamurası (yeşil ya da siyah) yapılarak yenir.

İklim ve Toprak İstekleri: Derin ya da sığ, nemli ya da kuru fakir topraklarda özellikle güneşli sıcak yerlerde yetişir.

Budama Durumu: Budamaya gerek yoktur.

Üretim tekniği: İlkbaharda tohum ekimi ile, daha sonra yaşlı fidanların aşılanması suretiyle yapılır.

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!