Tarım ve tarımsal ürünlerle 20 milyon insanımızın direk, 70 milyonunun da dolaylı olarak bağlantısı var. Yani her insan her gün tarımsal ürünlerle içli dışlı. Milli kaynaklarımızın tüketimi ve üretimi ile ilgili özellikle topraktan uzak yaşayan çocuklarımız ne kadar bilgili. Örneğin sofraya oturan çocuklarımız kendi tabaklarına yiyebileceği kadar yemek almasını ve yenilmeyen yiyeceklerin döküldüğünü ve bu dökülen yiyeceklerle kaç insanın doyabileceğinin farkındalar mı? Kıt kaynakların hoyratça kullanılması sonucunda, elimiz altında bulunan bu değerlerin bir gün gelip uçacağını çocuklarımıza anlatabildik mi? Ayrıca çocuklarımıza; her işte tasarruf etmeyi, sağlıklarına zarar verebilecek gıdaların secimi, gıda alımında dikkat edilecek noktalar, üretim ve tüketim tarihleri, Tarla Ziraatı; Bahçe Ziraatı, Sanayi Bitkileri Ziraatı ve Zirai Sanatlar, Zootekni, Kümes Hayvancılığı, Arıcılık ve ipek Böcekçiliği, Balıkçılık ve Mahsulleri gibi bilgi ve meslekler hakkında ne verdik ve ne biliyorlar. Tatil denildiği zaman sadece oyun, eğlence, deniz ve yatmak mı anlatılıyor. Oysa toprağı, suyu ve bitkileri ne kadar tanıyor, onlarla uğraşmanın insan ruhunu nasıl dinlendirdiğini ve nice insanların geçim kaynağı olduğunun farkındalar mı? İşte bütün bu değerlerin çocuklarımıza verilmesi ve sevdirilmesi eğitimden geçmektedir. İlköğretim çağında bunların verilmesi kaynaklarımızın değerinin anlatılması gerekmiyor mu? Mesela en basit bir naylon poşetin ve diğer petrol artıklarından yapılan ve her gün yüzlercesi ile karşılaştığımız eşyaların çevreye rasgele atılması ile oluşacak çevre kirliliğine neden olduğu ve bunların ancak 100 yılda çürüdükleri bu çağda verilmesi gerekmiyor mu? Toprak nedir kaç yüzyılda oluşur, verimli topraklarımıza nasıl sahip çıkarız, erozyon nedir ve olumsuz etkileri nelerdir, su kaynaklarımızın korunması ve temiz tutulması nasıl olur, tabiattaki doğal dengenin sürmesi veya bozulması ne anlama geliyor gibi daha bir sürü bilgilerin genç nesillere ilköğretim de verilmesi gerekliliği inancındayız. Bunun için ilköğretim okullarımızda il-ilçede bulunan ziraat mühendislerinden hatta köy ve beldelere gönderilen tarım danışmanlarından faydalanmak mümkün. Haftada bir saat dahi olsa bu bilgilerin çokçuklarımıza verilmesinde , inanıyorum ki ülke kaynaklarının kullanılmasında daha duyarlı bir nesil yetişecektir. İnsanlar bir şeyin kıymetini bilmiyorsa o bilmediği şeye uzak kaldığı içindir. Bu konuyu Milli Eğitim Bakanlığımızın ciddi manada düşünmesini beklemekteyiz.

 

Korkmaz MERT
Ziraat Mühendisi

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!