01-02 Eylül yani bu hafta sonu iki günlüğüne Sivas'taydım. 5 yıl öncesinden 7 yıl görev yaptığım bu Selçuklu şehrinden hüzünle ayrıldım.

Pazar günü Cemil hocamın arabası ile Tecer dağına doğru 40 km lik bir gezi düzenledik. Toplam 6 köye uğrayıp çiftçilerle muhabbetimiz oldu. Yol boyu dikkatimizi, ekim dikim yapılmamış yüzlerce dekar boş araziler ve soyulup soğana dönmüş, çıplak sıra dağlar çekti. Sürülmeyen bu arazileri yılanlar ve akrepler sarmış. Tecer dağının eteklerinde olan en son vardığımız Armutlu Köyündeki 73 yaşındaki Mustafa amcayla yaklaşık bir saat oturup konuştuk.

Köyler harabeye dönmüş. Evlerin çoğu yıkık virane görünümünde. Son yirmi yılda göç o kadar hızlanmış ki mezar kazacak genç kalmamış. Gecen hafta belediyeden bir kepçe gelmiş köy mezarlığında 20 adet mezar yeri kazmış.

Hayret edip sordum bu niye diye. Mustafa amca;

-"Evladım kusura bakmayın bir ayran dahi ikram edemiyorum çünkü yapacak kimse yok" diyor ve ilave diyor; "köyümüz ve civar köylerde 45 yaş altı kimse kalmadı. Bir cenaze olduğu zaman mezar kazacak adam yok. Bunun için belediye önceden yer hazırlıyor, bize de sadece götürüp koymak kalıyor."

-"Peki amca daha önceki yıllar nasıldı buraları?".

-Evladım şu Tecer dağının eteklerini görüyor musun orada sadece üç köyün 7-8 bin koyunu, onun bir yarısı kadar da büyük baş hayvanlarımız vardı. İlkbahar ayı olduğunda, kuzuların peşinde koşmak dünyanın en zevkli işi idi. Her mevsim cıvıl cıvıldı. Çiftçinin cebindeki peşin para gibi idi koyun kuzu. Şehre giderken üç, dört tane götürür satar ve her ihtiyacımızı karşılardık. Artık kimse iş beğenmiyor koyun alsan bile çoban bulamıyorsun, işte bu gördüğünüz alanlar boş kaldı, meralarımız ,yaylalarımız viraneye döndü her tarafı çalı kapladı.

Evet gerçektende binlerce dönüm araziler boş kalmış. Tarım ürünlerinin kazancı artık aileleri geçindirmez olmuş. Oysa geçmiş yıllara göre verim birim alandan daha fazla alınıyor ama girdiler çok korkunç. Binlerce dönüm arazi üzerinde modern ahırlar ve çiftliklerle hayvancılık yapmaya  o kadar müsait ki 100-200 bin koyunu çok rahatlıkla besleyecek ot ve suyun olduğu mükemmel yayla,insanın " ah imkanım olsa burada bu işi yapayım" diyesi geliyor.

Asıl sıkıntı, yıllarca tarımdan kazanılan tarıma yatırılmamış. Araziler bölünmeden dolayı olabildiğince küçülmüş. Küçük arazilere ciddi manada yatırım yapılmamış, yapılamıyor.

Kısacası; köylerimiz çocukları tarafından kaderine ve toprağına terk edilmiş, birer huzursuz huzur evleri gibi veya dullar kampı gibi olmuş. Yaşlı eli ayağı titreyen, her şeyden vazgeçmiş, bir nevi ölümünü bekleyen insanların kaldığı mekanlar haline dönmüş. Bu sıkıntı sade sivas da değil Anadolunun her yerinde .

Artık birilerinin, bu arazilerin değerlendirilmesi için bir şeyler yapması gerekiyor. İsteyene ücretsiz mi verirler yoksa üzerine de paramı verirler ne verirler bilmem ama .mutlaka değerlendirilmesi yapılmalı..

Korkmaz MERT
Ziraat Müh

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!