İstanbul’ un merkezi sayılan Taksim’ de çok önemli olaylar olmakta son günlerde.

Elimden geldiğince tarafsız davranmaya ve konu ile ilgili yorum yapmamaya çalışacağım. Çünkü benim bu olaylar zincirinden çıkardığım çok özel bir sonuç var ve belki de sistemin en büyük hatasını, kumaşın en yanlış dikişini anlatıyor bu sonuç.

Medya Doğru Bilgi Verir mi?

Gezi Parkı olayları bize hiç bir şeyi göstermese de net olarak şunu göstermiştir ki, haber ve bilgi aldığımız kaynaklar yanlı haber-bilgi verebilir veya bazı şeyleri görmezden gelerek yanlış bilgi almamızı sağlayabilir. Yansız bir bakış açısı ile elini vicdanına koyan herkesin en azından bu gerçeği kabul edeceğini sanıyorum.

Medya Nasıl Bilgi ve Haberleri Verir?

Bunun neden böyle olduğunu anlamak için küçük bir sorgulama yapmak yeterli olur aslında. Bir organizasyon veya sistemin nasıl bir ürün üreteceğini anlamak için ilk olarak girdilerini incelemek ve girdilerin kaynağını sorgulamak gerekir.
Örneğin medya haber ve bilgi üretmektedir. Bu haber ve bilgiyi sunarken de reklam yapar ve reklam verenlerden gelir elde eder. Reklam verenler kimlerdir? Reklam verenler genelde büyük şirketlerdir. Büyük şirketlerin de amacı büyük medya kurumları ile aynıdır: Para kazanmak!

Örneğin büyük bir tarım kimyasalları veya traktör şirketi için ürettiği ürünün Dünya için çok faydalı olup olmaması, üretim yaptığı alanı kirletmek veya kirletmemek çok önemli değildir. Önemli olan potansiyel müşterilerin almak zorunda kalacağı veya almak isteyebileceği bir ürün bulup onu üretmek ve satabilmek için de müşterinin bu ürüne ihtiyacı olduğunu hissettirmek zorundadır.

Büyük medya kurumları için de aynısı geçerlidir ancak sattıkları şey bilgi olduğu için biraz farklıdır durum. Medya insanlara ucuz eğlence, vakit öldürme imkanı verir ve bunun karşılığında kendi isteklerini, şirketin kendi amacını müşterinin de (seyircinin-okuyucunun) sahiplenmesini ister. Ve sonuç olarak bir medya kurumunun en önemli amacı paradır. Çok parası olan bir düşünce örgütü güçlü bir medya kanalı oluşturabilir ve böylece kendisine sempatizan toplayabilir. Veya bir yatırımcı belirli bir ilgi alanına yönelik bir medya kanalı oluşturur ve bu ilgi alanından para kazanan büyük şirketlerden tanıtım amaçlı para talep eder.

Yanlış Olmayan Tarımı Anlatan Bir TV Programı Var Olabilir mi?

Yine örneğin düşünelim ki tarıma özel bir televizyon kanalı bir program yapacak. Programda da kimyasal tarımın zararları, kendi kendine yeterliliğin mümkün ve hatta sürdürülebilir tek seçenek olduğu, toprak sıkışmasının uzun dönemli zararları, S vitamini de denilen asetil salisilik asitin tarım ilaçları ile korunan bitkiler tarafından yetersiz üretildiği, uzak yerlere taşınacak gıdaların besleyicilik özellikleri tam oluşmadan erken hasat edilmek zorunda oldukları anlatılacak olursa..

Sizce böyle bir program şirketlerden bir gelir kaynağı bulabilir mi?

Kendi kendine yeterliliği üreticiye kredi vermek isteyen bankalar,
s vitamini bilgisini tarımsal zehir firmaları (bağlantılı olarak petrol, silah şirketleri),
toprak sıkışmasının anlatılacak olmasını traktör firmaları (bağlantılı olarak petrol şirketleri),
uzun yol sebebi ile erken hasatın olumsuzlukları anlatılacak olsa nakliye firmaları (bağlantılı olarak petrol şirketleri)

istemeyeceklerdir.

Dolayısı ile bu bilgiler iyi ve doğru olmasına rağmen halk bu bilgilere ulaşamayacaktır.

Benim gibi Don Kişot’ lar bu bilgileri her yerde yazıp söylese de pazarda fakir köylüden “ürettiğimiz beş para etmiyor, sürünüyoz. Nası olacak bu işler?” sitayişlerini duymak zorunda kalır.

Yine benzer sebeplerden dolayı, aslında çok ucuz-bedava olması gereken doğru tarım bilgileri çok pahalıya satılmak zorunda kalabilir veya ihtiyacı olana hiç ulaşmayabilir. Çünkü bu bilgiyi destekleyen hiçbir büyük şirket olamayacaktır ve bu bilgi tamamen halk desteklidir ve gelir mekanizmaları organize değildir.

Tarımsal Yalanlar ve Gerçekler

Dolayısı ile sizlere (gerek üniversitede, gerek televizyonda) tarım ile ilgili kafa karıştırıcı ve yanlış yunluş birçok bilgi ulaşacaktır ve siz bu bilgiler ile tarım ilacı alıp kullanmak, monokültür (tek tip) tarım alanları oluşturmak, traktör kullanmak, sulama yapmak, suni gübre kullanmak, hibrit tohum almanın iyi bir şey sanır; mesela ekolojik tarım ürünlerinin çok pahalı olmak zorunda olduğu ve asla Dünya' yı beslemeyeceğine ikna edilirsiniz.

Bunlara ikna edildiğinizde endüstriyel tarım, madencilik ve gıda sektörü endüstriyel ve aşırı uzmanlaşmış tıp sektörünü besler. Bu beslenme eylemi medya, bankacılık, ulaştırma sektörlerini besler. Oluşan bu gıda havuzundan asıl yırtıcılar silah ve petrol devleri yemlenir. Tüm bu sektörler de kendilerine uygun ortamı oluşturacak devlet ve hükümetlerin yöneticilerini besleyerek yönetir ki bu yöneticilerin mutlaka bu sektörlerdekilerle sıcak ilişkileri vardır. Burada küçük balıkların sürüsü halktır. Büyük balıklar sırası ile küçük balıkları yiyerek beslenir.

Gezi Parkı Eylemi

İşte bu Gezi Parkı eylemi en azından büyük şirketlerin asla halkın gerçek çıkarına yönelik davranamayacağını bizlere göstermiş oldu. Ve ben de buradan yola çıkarak bazı sorgulamalar yapabildim.

Halkın tepkisi medyayı en azından kısmen de olsa daha doğru ve objektif yayınlar yapmaya zorladı (aksi halde medya müşteri kaybedebilirdi. İki seçenek arasından daha az kötü olanı seçmek zorunda kaldı) ki bu durum izleyicinin yine de ana akım medyaya büyük bir şüphe ile yaklaşmasını önleyemeyecek. Yani medya güven kaybetti ki tüm kapitalist sistem güven üzerine kuruludur. Yani medya açısından zor telafi edilecek bir darbe oldu bu durum.

Çözüm Önerisi

Peki bu yanlış bilgilenmeler sonucu halkın durmadan sürünüp eziyet çektiği döngü nasıl kırılır?

Bence bu döngüyü kırmanın en kesin yolu tam ve gerçek demokrasidir. Halkın birbirini sürekli doğru şekilde bilgilendirdiği sohbet-diyalog imkanları ile yönetime her açıdan halkın tam katılımı..

En önemli ve kesin olan şu ki bu hatalı döngü, evimizde oturup bekleyerek kırılmaz. Bizim adımıza karar alanların kararlarını doğru bulmadığımızda, bunu belirtebilmeli ve kendi isteklerimizin de dikkate alınmasını talep edebilmeliyiz.

Aksi halde para-iktidar tutkunu şirket ve hükümetlerce harcanır gideriz.

Ve sanırım bunu artık hepimiz anladık.

Hakan Ozan Erzincanlı

 

 

Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!