Geçtiğimiz günlerde Türkiye İstatistik Kurumu ( TÜİK) bu yılın Temmuz-Ağustos-Eylül dönemini kapsayan üçüncü çeyreğine ilişkin milli gelir verilerini açıkladı.
Buna göre, 2001 yılı krizinden bu yana ,yılın 9 ay itibari ile büyüme %4 ile düşük oran oldu. En büyük daralma -7,8 ile tarım sektöründe oldu. 2002 den 2006 ya ; " şeker pancarı üretimi 16,5 milyon tondan 14,5 milyon tona, saf pamuk üretimi 979 bin tondan 924 bin tona, tütün üretimi 153 bin tondan 118 bin tona, kuru fasulye üretimi 250 bin tondan 200 bin tona, nohut üretimi 650 bin tondan 600 bin tona, patates üretimi 5,2 milyon tondan 4,2 milyon tona gerilemiştir. Yine Buğday, Mısır ve Ayçiçeği gibi hayati önem taşıyan ürünlerde de durum aynı. Yani Üretim periyodik olarak azalırken ters orantıda Tarım ürünlerinde ithalat artıyor. Öyle ki yılın ilk 9 ayında Cumhuriyet tarihinin en yüksek rakamı olan 3,8 Milyar dolara çıkmış.
Tarımdaki bu küçülmeyi çoğu kurum ve kuruluşlar son yıllarda yaşanan kuraklıkla ilişkilendirerek, bir nevi "sorunu öteleme" yolunu seçiyor. Ama gerçekte "kazın ayağı" öyle değil.
Çalışan insan iş gücünü Tarım sektöründen sanayi sektörüne kaydırmak mantığı ile bir nevi süprülmek istenen Tarım sektörü, uçurumun kıyısına dayandı. Oysa iklimi, Toprağı ve her türlü destekleyici potansiyeli ile Ülkemiz, sanayinin temelini Tarımla sağlayabilir. Katma değeri daha yüksek mamul maddelere dönüştürülerek, tarım ürünlerinin gayri safi milli hâsıladaki payı yükselebilir. Örneğin; En basit 2005 yılında 2 milyon 40 bin ton un ihracatı ile, Dünyada birinci olup tek kalemde 300-350 milyon dolar gelir elde edilmişti. Türkiye iklim ve potansiyel olarak son derece müsait olan endüstri bitkileri ile birlikte 15-20 kalem ürünün işlenmesi ile yıllık 10 milyar dolarlık bir ihracat yapabilme imkanına sahip.
Şeker Pancarında uygulanan kota, neye ve kimlere hizmet ettiğini ne çiftçiler nede idareciler anlamış değil.
Üzüm üreticilerin derdi daha da dramatik.Omcalar sökülüyor. Gerekçe çok komik ve açıklanması çok zor. Çanakkale Bigalılar şaşkın.
Anamur çiftçisi İthal Muza karşılık yaşam mücadelesini kaybetmek üzere. 2002 yılında 1.10 ytl olan mazot 2,50 ytl ye,0.16 ytl olan gübre 0.42 ytl ye ve 15 ytl olan günlük işçi üçreti 25 ytl ye çıkmış . Bunlar yetmiyormuş gibi, Tarım ürünlerinde ithalata karşılık hiçbir caydırıcılık ve korumacılık yok. Türkiye gibi bir ülke Fransa'dan Elma,İspanya'dan biber ithal ediyorsa söylenecek çok şey var demektir.
2000 Yıllarının başında IMF ve Dünya Bankası'nın dayatmalarıyla "tarımda dönüşüm" adı altında başlatılan tasfiye politikalarına artık son verilmesi gerekmekte.
Çok acil olarak:
- Toprak da miras hukuku,
- Tarımda ürün planlaması
- Tarım yatırımlarına bütçe ayrımı
- Teknik elemanlara iş planlaması
- Üretim birliklerinin kurulmasının kolaylaştırılıp yaygınlaştırılması gerekiyor.
Bakanlıktan görüş ve düşüncelere fırsat verecek, toplantı ve fikir alış verişi yapabilecek fırsatlar bekliyoruz.
Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!