ZARAR YAPTIĞI BİTKİLER
Diplocarpon rosae F.A. Wolf (anamorph: Marssonina rosae (Lib.) Died.) fungal hastalık etmenidir.
ZARAR ŞEKLİ
Gül bitkisinin toprak üstünde bulunan bütün organları bu hastalığa yakalanabilir. Bununla beraber hastalığın en çok görüldüğü yer yapraklardır. En karakteristik özelliği yapraklarda dairesel 2 mm çapında siyah nokta şeklinde lekeler mevcuttur genç dallarda da görülebilir.
Yaprakların alt ve üst yüzeylerinde önce küçük olarak başlayan lekeler birbiri ile birleşerek zamanla daha büyük lekeleri oluşturabilir.lekeler birleşerek düzensiz daha büyük lekeler oluşturur.buralarda yapraklar sarı renge döner ve zamanından önce dökülür. Bazen yaprağın tamamı kaplanabilir. Lekeli yapraklardaki sağlam dokuların lekelere komşu olan yerlerinde sararmalar görülür. Yaprak dökülmelerinden önce bazen tamamen sararma görülebilir. Hastalığın en bariz özelliklerinden biri yaprakların vaktinden önce dökülmeleridir. Hastalıklı bitkilerin dalları (uçlarında birkaç yaprak hariç) genellikle çıplaktır. Hastalık etmeninin sürgünlerdeki lekeleri de yapraktakilere benzer. Yaprak saplarında ve kulakçıklarda bulunanlar ise çiçek tablasında çanak ve taç yapraktakiler gibi nispeten belirsizdir. Çiçeklerde şekil ve renk bozukluğu görülebilir.
BİYOLOJİSİ
etmen kış gibi olumsuz koşulları hastalıklı dallarda ve dökülen yapraklar üzerinde geçirir. Erken ilkbaharda, fungal sporlar rüzgarla esen yağmur ya da sulama suyu ile yeni gelişen genç yapraklara taşınır. Yapraklar üzerindeki lekeler infeksiyondan yaklaşık 10-14 gün sonra görülmeye başlar. Sık olarak yapılan nemlendirme ve yaz yıkamaları hastalığın yayılmasını, infeksiyonunun ve sonuçta yaprakların dökülmesini artırmaktadır. Etkili kontrol önlemleri alınmadığı durumlarda, Haziran başlarında yapraklar şiddetli olarak dökülebilir. Hastalık bitkilerde bir kez ortaya çıkarsa, takip eden yıllarda her zaman ortaya çıkabilir.
MÜCADELESİ
Kültürel Mücadele
1. Dayanıklı çeşitler tercih edilmeli.
2. Hastalık ortaya çıkınca hemen kimyasal ilaçlamaya geçin ve bu arada hastalanan yapraklar toplanmalı ve imha edilmeli.
3. sonbahar ve Kış aylarında tüm yapraklar bitkiden uzaklaştırılmalı ve zayıf ve hastalıklı sürgünler budanıp imha edilmelidir.
4. Alınan gül fidelerinin hastalıklı olup olmadığı kontrol edilmeli.
5. Malçlama yapılarak hastalığın çıkışı azaltılabilinir.
6. tepeden sulamalardan mümkün mertebe kaçınılmalı, özellikle gün ortasında yapılmalı, bu sulamalar geç vakitlerde yapılmamalı.damlama sulama yapılamlıdır.
7-dikilecek alan iyi drene edilmiş olmalı ve hava akımı olan yerler tercih edilmelidir.
Kimyasal Mücadele:
Hastalığa karşı uygulnacak ilaçlama yaprak üst ve alt kısmını iyice kaplacayacak şekilde ve hastalık görülür görülmez serin ve nemli havalarda 7 gün, daha sıcak ve hastalık için elverişli olmayan koşullarda 14 gün ara ile yapılabilir. Kimyasal mücadeleye nisan ayından itibaren başlanmalı düzenli olarak 12-15 günde bir ilaçlama tekrarlanmlıdır. Güller için en iyi ilaç uygulama zamanı akşama doğru olan zamanlardır. Bazı fungisitler özellikle sıcakve güneşli havalarda uygulanırsa yeşil aksama fitotoksik etki yapabilir.
chlorothalonil, mancozeb, propiconazole, thiophanate methyl + mancozeb, Triforine, Mancozeb, , benomyl, gibi koruyucu fungitler tavsiye edilmektedir.
Facebookta paylaş
Twitter'da paylaş
Google+'da paylaş!
Pinterest'te paylaş!
Yorumlar 1